Het minerale principe - KEIM silicaatverven

Verven veranderen door blootstelling aan UV-licht en andere externe invloeden: hout wordt donkerder of grijzer en verf op gevels vervaagt. Dit laatste kan worden voorkomen: silicaatverven van KEIM bevatten uitsluitend lichtechte, anorganische pigmenten en minerale bindmiddelen zoals waterglas of sol-silicaat. Het bindmiddel waterglas is uiterst weerbestendig en omsluit, in tegenstelling tot dispersies, de anorganische pigmenten niet in een film, maar laat de lichtstralen rechtstreeks op het pigment vallen. De kleuren stralen direct van het fluweelachtige matte oppervlak en vertonen een verbazingwekkende, duurzame diepte en hoge briljantie.

Het belangrijkste, kwaliteitsbepalende bestanddeel van een verf is het bindmiddel, dat zorgt voor hechting, bescherming tegen weersinvloeden en duurzaamheid, de kleurpigmenten beschermt en de renovatiecyclus van een gevel bepaalt. Verven met minerale bindmiddelen blijken hier voordeliger te zijn. Er kunnen twee groepen bindmiddelen worden onderscheiden: minerale (= anorganische) bindmiddelen (b.v. kaliumsilicaat, verwant aan kwartssteen) en organische bindmiddelen (b.v. kunststofdispersies of siliconenharsemulsies). Het verschil ligt vooral in het hechtingsprincipe: minerale bindmiddelen reageren chemisch met de ondergrond en hechten permanent, organische bindmiddelen hechten alleen door fysieke "binding".

Op het gebied van bindmiddelen is de kleurenwereld verdeeld in twee hoofdrichtingen: minerale en petrochemische technologie. Deze laatste gebruikt bindmiddelen op basis van polymeren, d.w.z. kunststoffen die in energie-intensieve syntheseprocessen uit ruwe olie worden vervaardigd. Deze bindmiddelen, ook "organisch" genoemd, vormen de kern van emulsieverven of siliconenharsemulsieverven en vormen na droging een min of meer ondoorlaatbare verffilm op het oppervlak.

Vulstoffen zijn meestal gemalen gesteente. De vulstoffen geven de geschilderde kleur de laagdikte die nodig is om de gevel te beschermen tegen weersinvloeden.

Bovendien bevatten de meeste verven zogenaamde additieven. Additieven zijn hulpstoffen die kunnen worden gebruikt om verschillende eigenschappen van verf te regelen (bijvoorbeeld waterafstotendheid of consistentie).

In 1878 kreeg Adolf Wilhelm Keim het octrooi voor de innovatieve samenstelling van minerale verven, die nu nog steeds wordt gebruikt. KEIM minerale verven hebben een volledig minerale basis. Het bindmiddel "waterglas" is een silicaat dat zich chemisch verbindt met minerale ondergronden zoals steen, pleister en beton. Hierdoor ontstaat een uiterst duurzame binding tussen de ondergrond en de muur- of gevelverf, die vele malen bestendiger is dan de pure oppervlaktebinding van conventionele emulsieverven.