Wyzwania historyczne kontra wymagania techniczne
Każdy, kto rozumie przeszłość jako klucz do teraźniejszości i przyszłości, wie, jak ważne jest zachowanie i renowacja obiektów historycznych oraz ochrona zabytków.
Zachowanie dla przyszłych pokoleń dziedzictwa architektonicznego naszych przodków jest najważniejszym zadaniem konserwacji zabytków oraz poważnym wyzwaniem dla wszystkich osób zaangażowanych w renowację starych budowli. Celem tych działań powinna być trwała ochrona i zabezpieczenie substancji budowlanej przed uszkodzeniami, aby dziedzictwo kulturowe i historyczna przeszłość budynków pozostały zachowane w niezmienionej formie. Oczywistym jest, że wszystkie materiały służące konserwacji i renowacji budowli historycznych muszą spełniać najwyższe standardy jakości.
Renowacja a konserwacja
Warto rozróżniać te terminy, które czasami są używane zamiennie. Renowacja to inaczej odnowienie, odświeżenie. Celem renowacji jest usunięcie ewentualnych wad budowlanych oraz przywrócenie i utrzymanie estetycznego wyglądu. Przykładem renowacji jest malowanie elewacji. Natomiast celem konserwacji jest zachowanie i zabezpieczenie zabytku bez dokonywania w nim zmian, w naukowy i udokumentowany sposób.
"Moim pragnieniem jest, aby dzieła artystów pozostawały dla przyszłych pokoleń w swej okazałości i niezmiennym pięknie jako wymowni świadkowie sztuki danej epoki".
(Adolf Wilhelm Keim, pionier technologii krzemianowej, 1881 r.)
Dziedzictwo architektoniczne
Technologie budowlane w dawnych czasach były w dużej mierze uzależnione od dostępnych lokalnie materiałów budowlanych, a na wykończenie powierzchni wpływ miały aspekty kulturowe i ówczesne trendy. Techniki, materiały, a nawet gusta starożytności różniły się zależnie od czasów i regionów geograficznych, podobnie jak różnią się obecnie stosowane kryteria konserwacji. Świadome odrestaurowywanie oznacza przede wszystkim szacunek dla materiałów historycznych.
Wapno i krzemiany - połączenie, które doskonale współgra
Basen Morza Śródziemnego jest kolebką wapna. Tradycyjnie stosowane zarówno do tynkowania, jak i malowania - od stuleci sprawdza się jako znakomity materiał. Wyjątkowa zgodność i reakcja chemiczna farby krzemianowej z wapnem sprawia, że jest to farba predestynowana do zabezpieczenia murów wapiennych. Farba krzemianowa stanowi środek wzmacniający i jednocześnie chroniący przed agresywnym oddziaływaniem czynników atmosferycznych, w szczególności kwaśnych deszczy.
W wielu regionach stosuje się specjalne techniki wykończeniowe przy użyciu zaprawy wapiennej, którą często pigmentuje się w masie. Najpopularniejsze metody uszlachetniania powierzchni obejmują wytłaczanie, imitujące mur kamienny lub sgraffito, gdzie nakłada się tynk w różnych kolorach, a następnie wykonuje się nacięcia w warstwie wierzchniej, aby uwidocznić kolor warstwy spodniej. Z upływem lat tynki ulegały naturalnemu starzeniu, zabrudzeniu i utracie koloru. Poprzez zastosowanie farb krzemianowych, w szczególności mineralnych laserunków, przywraca się im dawny wygląd i nie narusza przy tym ich historycznego charakteru
Freski na elewacjach
Istnieją liczne elewacje ozdobione dekoracjami wykonanymi techniką fresku. Są wśród nich zarówno proste rysunki geometryczne, imitacje elementów architektonicznych, jak również okazałe malowidła. Niszczący wpływ czasu, podobnie jak w przypadku tynków, odcisnął swoje piętno na tych formach artystycznego wyrazu. Szczególnie często zdarzają się powierzchnie z częściową utratą masy tynkarskiej, które wymagają lokalnego uzupełnienia zaprawą wapienną. Do odtworzenia fragmentów fresków wykorzystywane są farby krzemianowe, w szczególności laserunkowe, które nadają powierzchni najbardziej zbliżony wygląd do oryginalnego fresku. Farby krzemianowe pozwalają zachować mineralny charakter elewacji, gwarantując przy tym wieloletnią trwałość.
Barok
Budowle barokowe często obfitują w pozłacane dekoracje. Rzemieślnicy tamtych czasów stosowali złoto płatkowe na ikonicznych budowlach, jak katedry czy pałace. W przypadku skromniejszych budynków, do osiągnięcia podobnego efektu używano miki. Przy renowacji tych powierzchni mierzymy się z identycznym dylematem ekonomicznym jak przed wiekami. Rozwiązaniem są metaliczne odcienie farby KEIM Design-Lasur, odpowiednie również do zastosowań na powierzchniach zewnętrznych.
Farby odwracalne
Odrestaurowywanie budynku przebiega często w kilku fazach, niejednokrotnie rozłożonych w dłuższym okresie czasu. Wnętrza ozdobione historycznie cennymi malowidłami, które będą odrestaurowywane w późniejszym terminie, można zabezpieczyć tymczasowo farbą odwracalną KEIM Reversil, którą bardzo szybko usuwa się bez utraty świadectwa historycznego.